de heenreis
Blijf op de hoogte en volg marga
21 Juli 2014 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Gister was het dan zover, op naar Afrika op naar mijn avontuur. Na zo`n 4 uur vliegen we boven Cairo. De zon is onder en enkel de lichtjes die opdoemen vanuit de duisternis zijn te zien . het is net alsof iemand van bovenaf lukraak dit landschap heeft bedenkt met goud en silver. Ik heb ondertussen in het vliegtuig een leuk gesprek met mijn buurvouw, een lerares aardrijkskunde. Ze denkt hardop terwijl ze de temperatuur in Cairo alvast aan het berekenen is, ondertussen graait ze in haar tas opzoek naar pen en papier. Terwijl ze nog druk bezig is denk ik aan wat ze me tijdens de vlucht verteld heeft. Ze is onderweg naar uganda om daar samen met haar vriend te reizen door het gebied en dans lessen te geven. De vrouw is even ouder dan mij maar heeft een totaal ander leven, of eigenlijk dubbel leven. In Nederland de onafhankelijke sterke vrouw die voor de klas staat en haar zaakjes op orde heeft. In Afrika de vrouw die zonder haar vriend bepaalde gebieden niet veilig kan betreden, de vrouw die steeds weer risico neemt en geluk heeft dat het goed afloopt. Ze had haar vriend ontmoet in milawi waar zij naartoe ging om scholen te bouwen. Ze vertelde me dat ze toen al wist terug te gaan zodra ze de kans kreeg. “Veel inleveren”? antwoordde ze. Ach het hangt ervan af waar je zit. In het ene is het net alsof de mensen altijd ruzie maken omdat ze zoveel schreeuwen, in andere gebieden zoals in milawi zijn de mensen zo enorm vriendelijk en aardig. Vergis je niet maar daar zit echt een heel groot verschil tussen. Ook materialistisch gezien valt het reuze mee. Afrika is echt aan het veranderen en dat zie je. Het verwesterd in zekere zin. Toen ik in 2003 voor het eerst in milawi kwam was er maar in pin automaat in het hele continent dus iedereen heeft veel contant geld opzak en ik had travelers checks omdat dat veiliger is. Sindsdien ben ik elke 2 jaar heen geweest en heb het langzaam zien veranderen. Nu kun je overal pinnen maar ook merk ik dat de mensen veranderen. Ben er nog steeds niet over uit of dit negatief of positief is. Ondertussen beginnen de eerste passagiers uit te stappen dus ook wij lopen met de menigte mee een bus in die ons dan weer naar het vliegveld brengt. Op het vliegveld nemen we afscheid en ik ga opzoek naar mijn aansluiting. Deze heb ik al snel gevonden dus alle tijd om wat dollars en Afrikaanse rand te pinnen en natuurlijk om even rustig een sigaretje te doen. Terwijl ik achteraan de rij aansluit raak ik geamasumeerd door het schouwspel dat zich voor mij afspeelt. Een donkere vrouw heeft haar vier kinderen mee, allemaal meiden en niet ouder dan 8 jaar. Ze rennen hen en weer alsof ze aan het apenkooien zijn. De vrouw doet haar uiterste best haar kroost bij elkaar te houden maar red dit nog maar net.
Als ik naar beneden kijk zie ik zo nu en dan een stuk groen afgewisseld door bruine bergachtige gebieden maar het meeste wordt bedekt door een dikke donzen laag. Het lijkt wel een gigantisch springkussen zonder in- of uitgang, je kunt er zo opspringen met schoenen en al. Het is ondertussen 6 uur inde ochtend en ik heb al zeker 3 keer op mijn horloge gekeken. Het word krappe sokken zo. Ik land om half 8 en om 9.10 uur vertrekt mijn volgende vlucht al. Op Johannesburg aangekomen loop ik stevig door. Geen tijd voor een sigaretje dit keer snel de koffers ophalen en inchecken. Om 10 voor 9 check ik mijn bagage in en begin aan mijn conditie training. Na 10 minuten met ik bij de gate en gelukkig, ik mag er nog in en nog business class ook. Wat een mazzel!
Inmiddels is het 14.00 uur en ben ik na een iets wat dubieuze taxi rit aangekomen in het hotel. Moet zeggen dat er wel meer wat dubieus is hier:P zo had de taxi chauffeur geen idee waar hij heen moest dus ben ik uiteindelijk zelf maar met zijn tom tom aan de slag gegaan. Wel een aardige man fijn om even een beetje bijgepraat te worden. Het hotel ligt aan de militairy road waarvan er uiteraard niet 1 is maar 2 dus na een klein half uurtje rijden stonden we op een niet zo gangbare weg in een niet heel gangbaar straatje. Snel keren dus maar eerst de ganzen achter de auto vandaan jagen. Onderweg in de auto heb ik minstens 2 keer het slot gecheckt er komen namelijk constant bedelaars die de auto langsgaan. Al met al vind ik het nu al een heel avontuur..
Nu maar eens het zwembad in plonsen en dan de stad in om een hapje te eten. Doei!
Als ik naar beneden kijk zie ik zo nu en dan een stuk groen afgewisseld door bruine bergachtige gebieden maar het meeste wordt bedekt door een dikke donzen laag. Het lijkt wel een gigantisch springkussen zonder in- of uitgang, je kunt er zo opspringen met schoenen en al. Het is ondertussen 6 uur inde ochtend en ik heb al zeker 3 keer op mijn horloge gekeken. Het word krappe sokken zo. Ik land om half 8 en om 9.10 uur vertrekt mijn volgende vlucht al. Op Johannesburg aangekomen loop ik stevig door. Geen tijd voor een sigaretje dit keer snel de koffers ophalen en inchecken. Om 10 voor 9 check ik mijn bagage in en begin aan mijn conditie training. Na 10 minuten met ik bij de gate en gelukkig, ik mag er nog in en nog business class ook. Wat een mazzel!
Inmiddels is het 14.00 uur en ben ik na een iets wat dubieuze taxi rit aangekomen in het hotel. Moet zeggen dat er wel meer wat dubieus is hier:P zo had de taxi chauffeur geen idee waar hij heen moest dus ben ik uiteindelijk zelf maar met zijn tom tom aan de slag gegaan. Wel een aardige man fijn om even een beetje bijgepraat te worden. Het hotel ligt aan de militairy road waarvan er uiteraard niet 1 is maar 2 dus na een klein half uurtje rijden stonden we op een niet zo gangbare weg in een niet heel gangbaar straatje. Snel keren dus maar eerst de ganzen achter de auto vandaan jagen. Onderweg in de auto heb ik minstens 2 keer het slot gecheckt er komen namelijk constant bedelaars die de auto langsgaan. Al met al vind ik het nu al een heel avontuur..
Nu maar eens het zwembad in plonsen en dan de stad in om een hapje te eten. Doei!
-
21 Juli 2014 - 17:00
Esther Grooten:
Hoi Marga,
Ja hoor daar is je eerste verhaal op je blog, leuk leuk leuk..
Ik ga het ook zeker lezen!
Meid, de eerste stap is gezet, op naar de vele avonturen..
XXX
Es -
21 Juli 2014 - 18:44
Anita:
Hoi Marga,
Met volle aandacht je verslag gelezen en vanmiddag voorgelezen aan oma.
Oma heeft vannacht wel veel,keer aan jou gedacht je bent zover weg. Dus was ze heel,blij te horen dat je goed in kaapstad bent aangekomen. Ze heeft genoten van je verslag je krijgt de groetjes van haar.
Ik ben nu al nieuwsgierig naar je volgende verslag.
Kus van mij -
21 Juli 2014 - 20:58
Margriet:
He Zus,
Wat een lekker weg lees verhaal! Al mooie dingen meegemaakt zo te lezen, en lekker om ff snel te lopen na al dat stil zitten denk;-) xxx je Zus
-
21 Juli 2014 - 21:41
Jan:
Prachtige eerstje stukjes verslag. Met groot genoegen gelezen. Kijk uit naar het vervolg.
Hoe vond je "het boek"? -
21 Juli 2014 - 21:43
Cindy:
En dat is alleen nog maar de heenreis!
Ben erg blij dat je veilig aangekomen bent en dat je het zo te lezen naar je zin hebt.
ik wacht met smart op je volgende verslag! :D
kus en knuf Cindy -
22 Juli 2014 - 08:58
Roos:
Hay meis,
Goed om te lezen dat je veilig bent aangekomen!
Lekker genieten he!
Liefs Roos
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
