surriiiiii
Blijf op de hoogte en volg marga
23 November 2014 | Zuid-Afrika, Port Alfred
Ja nu is het aftellen echt wel begonnen. Jan en mijn moeder zijn in Port Alfred aangekomen en zit het er voor mij dus al bijna op hier. Moet eerlijk toegeven een beetje mixed feelings te hebben op het moment. Vind het natuurlijk super fijn dat ik ze eindelijk weer een dikke knuffel kan geven maar het betekend wel dat ik spoedig Port Alfred en daarmee mijn Afrika avontuur achter mij ga laten. Vind het, net als vele andere hier, best moeilijk om dit alles achter te laten. Zuid-Afrika heeft mij echt wel geraakt met al haar natuurschoon, cultuur en hele fijne mensen. Ben dan ook echt heel dankbaar voor alles wat ik hier heb kunnen doen en leren en voor de fantastische mensen die mijn tijd hier zo leuk hebben gemaakt.
Begin deze maand begon het een beetje aan me te knagen dat ik nog maar zo kort de tijd had hier en had zelf het gevoel dat ik nog veel dingen niet had gezien en gedaan. Dus heb ik natuurlijk even een bucketlist gemaakt! Vol enthousiasme begon ik te typen in een nieuw excel bestand maar kwam er na een half uur peinzen achter dat ik eigenlijk alles wat ik wilde doen wel een beetje gedaan had. Een uur verstreek en ik had het volgende op papier gezet, overnachten in de township, een kerkdienst bijwonen, nog een game drive, naar mama Tofu en naar Hogsback.
Hierna ben ik mijn komende weken gaan plannen. Gelukkig had ik deze maand nog maar 1 uur in de week les dus daar kon ik gemakkelijk omheen plannen. De eerste week niet zo gek veel gedaan, ben vooral bezig geweest met het reclamebord voor onze ondernemer. Ben er even mee bezig geweest maar het resultaat mag er zijn. Verder nog het een en ander uitgezocht voor de reis met Jan, mam en Margriet en natuurlijk gestapt. De week daarna heb ik mijn deel van het rapport voor school geschreven, gestapt, gegeten. Eigenlijk the usual.
De afgelopen week was wat hectischer ook omdat de tijd nu toch wat begint te dringen. Dinsdag zijn Kim en ik naar de township gebracht om daar een nacht te verblijven. Ik had er heel veel zin in. Kim daarin tegen was nog wat twijfelachtig en was er nog niet helemaal achter of ze het nu wel of niet een goed idee vond. Eenmaal aangekomen in Thornhill, een kleine location die nu zo`n 3 jaar bestond, maakte wij kennis met Nonceba, een gekleurde vrouw van rond de 30 jaar. Een moeder van twee dochters die woonde bij haar moeder. Samen met haar liepen we naar haar huis, dit allemaal onder toeziend oog van onze chauffeur die aan de andere kant voor de straat geparkeerd stond. Na zo`n 5 minuten lopen kwamen we aan bij nummer 6088 en dus ook onze slaap plaats voor de komende nacht. Het huisje was klein, ik had zelf niet veel anders verwacht omdat ik al een aantal huisjes van binnen had gezien door mijn vrijwilligerswerk bij de soupkitchen maar Kim was erg onder de indruk. Nonceba vertelde ons dat dit de eerste keer was dat ze logies in huis had. Super leuke ervaring.
Donderdag hebben we de huurauto opgehaald voor twee dagen Hogsback. Heel gezellig met 5 meiden in de auto. Gekkigheid.. Hogsback zelf was wonderschoon. Na een fotoshoot van claudia zijn we lekker uit eten geweest en zijn we langzaam maar zeker in slaap gevallen. Vrijdag was iets actiever, we zijn namelijk gaan hiken. 4 uur lang door de bossen lopen en genieten van watervallen en fenominale uitzichten en dit onder het gezelschap van twee honden die met ons meeliepen vanaf de lodge. Na de hike moesten we snel weer de auto in op naar school voor de mr and miss stenden verkiezen. Allemaal heel leuk natuurlijk.. wel even spannend omdat er geen stroom was maar gelukkig ging dat net optijd weer aan.
En dan is het alweer zondag, jawel brakdag want ik ben de afgelopen twee dagen weer wezen stappen. Maar toch vanmorgen vroeg me bed uit voor het wel bekende champange breakfast. Nho dat was lekker!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley