nog zo`n bescheiden blogje

Zo maar weer even wat op de blog zetten dacht ik. Het is alweer enige tijd geleden. Waar zal ik eens beginnen….
Ik ben ondertussen zo`n 3 weken op reis met de fam. 27 nov ben ik door moeders en Jan opgehaald vanuit Port Alfred en zijn we naar Kaapstad gereden om daar Margriet op te halen. Vervolgens hebben we die zaterdag de tafelberg bezocht en hebben we een hele mooie trip gemaakt richting houtbay. `s avonds heb ik mijn familie van het Afrikaanse voedsel laten genieten bij mama Afrika, wat gepaard ging met leuke muziek en weer een load shedding, even zonder stroom gezeten dus. Zondag een van de pinguïn kolonies bezocht en we hebben we de dag afgesloten met een openlucht concert van het national youth orchestra with barbare Hendricks.
Maandag zijn we naar Stellenbosch gereden om daar een bezoekje te brengen aan Samantha, een vriendin van me. Zij was dol enthousiast en heeft ons meteen mee genomen naar een paar wel heel bijzondere winkeltjes in Stellenbosch. Vervolgends is ze met ons meegereden naar Franschoek waar we van een voortreffelijke lunch hebben genoten, met goede wijn natuurlijk want het is wel de wijnregio. Na het eten terug naar ons guesthouse waar onze maar al te gezellige gastvrouw al op ons aan het wachten was want er moest gefeest worden, wijn bij het zwembad. Wij vonden het allemaal wel prima en hadden allemaal dezelfde gedachte, deze vrouw mag zelf wel iets minderen met de wijntjes. Haar ogen hingen op half elf en ze moest zo nu en dan even haar balans vinden, maar het ging haar aardig af. Zelfs tijdens het bewateren van haar planten. Toen ik samen met Sam in de auto stapte om Sam naar huis te brengen gooide ze abrupt de tuinslag neer en wilde ze maar al te graag mee want er moest nog steeds wijn gehaald worden.
Dinsdag zijn we door karoo gereden, veel uhmmm niks, wat er voor zorgen dat we fenomenale uitzichten hadden over de dore velden en bergen. Na een flinke rit van zo`n 6 uur kwamen we bij ons volgend guesthouse aan, the olive grove. De naam zegt het al een olijven boerderij. De vele olijven bomen zorgen voor wat groen in dit dore gebied, een lust voor het oog. Net als de enorme schilpad die we tegenkwamen bij de ingang en het eten dat geserveerd werd. `S ochtends moest ik vroeg op want ik had een paard kunnen regelen die avond ervoor zodat ik dit gebied eens vanaf de rug van een paard kon bekijken. En net als met een motor, everything looks better from a horses back!
Na het ontbijt moesten we weer snel door want ik had iets heel bijzonders voor deze dag gepland. Na een de-tour door Addo kwamen we rond 14.00 uur aan op plek van bestemming en onze ranger wachte al met smart op ons voor onze game drive. Ik had nog niet zoveel los gelaten over de planning aan de familie en zij waren dan ook erg verrast toen ik ze liet weten dat we deze avond in een tent zouden overnachten. Dus snel zaklampen en dikke truien uit de tas. De game drive was fantastisch, ondanks de dikke mist hebben we heel veel dieren gezien en ook van heel dichtbij. Margriet werd lyrisch bij het zien van haar eerst echt giraffe. Ja nu zijn we echt in Afrika! Ook de olifant, antilope, krokodil en leeuwen waren heel bijzonder, zelfs voor mij ondanks dat ik deze machtige beesten al een paar keer heb mogen aanschouwen. Na het eten, welke ook goed verzorgt was hebben we nog een game drive gehad. Dit was ook voor mij mijn eerste night drive en vond het toch wel heel bijzonder. Ik was dan ook in top shape en het duurde niet lang voor ik een nijlpaard spotte en dit is toch wel netjes aangezien er maar twee op het hele park rond hobbelen. Ook heel vet om alle andere dieren `s nachts te zien. Rond 21.00 uur werden we bij onze tent afgezet, natuurlijk niet zo`n ellendig tentje die je gebruikt voor een weekje Frankrijk maar een met een fatsoenlijk bed en een houten vlonder. Ook de rest van het kamp was prima voor elkaar, een douche, wc, bad maar veel belangrijker goede omheining want de leeuwen lagen 150m verderop. Nog even een korte na beschouwing gehouden bij het kampvuur en nadat ik toch stiekem onze beide tenten op slangen had gecontroleerd zijn we lekker onder de wol gekropen. Het duurde niet lang voordat Margriet en ik het gebrul van de leeuwen hoorden. Wat een ervaring.
`s Ochtends weer vroeg op voor een laatste game drive die gevolgd werd door het ontbijt. Hierna zijn we eindelijk doorgereden naar Port Alfred. Ik stond te popelen om weer even `thuis` te zijn, want zo voelt het wel. In PA even geluncht op de oude vertrouwde plaats namelijk c`est la vie. Hierna ben ik snel naar de campus gegaan om iedereen weer even te zien. Die avond was voor bijna alle grand tour studenten de laatste avond in PA dus hadden Sander en Nicole besloten hun verjaardag die avond te vieren en een braai bij Ferrymans te organiseren. Dit was uiteraard wederom een zeer gezellige avond. De ochtend erna was met mij iedereen lekker brak maar evengoed moesten we er allemaal vroeg uit want het was departure dag want betekende dat bijna alle grand tour studenten vandaag afscheid nemen van de campus. En zo ook ik, als een van de laatste (as always). Somige van de grand tour studenten zie ik zeker wel weer eens terug in Nederland wat het alles toch wat makkelijker maakte maar vond het wel echt even moeilijk om afscheid te nemen van de zuid Afrikaanse studenten. Zoveel nieuwe vrienden en fantastische mensen die ik hier achter laat waarvan ik sommige waarschijnlijk nooit meer ga zien. Maar tegen alle verwachtingen in heb ik om de een of andere reden geen traan laten vallen. Ach en er kan natuurlijk geskyped worden, zo groot is de wereld ondertussen niet meer.
Rond 12 uur werd ik opgehaald door de fam en zijn we doorgereden naar east londen waar we `s avonds naar heel wat gebel en routebeschijvingen zijn opgehaald door de kleinzoon van mama Tofu. Hij heeft ons na een rit van bijna een uur afgezet in een village in mooiplaat. Hier werden we meegenomen in de wereld van mama Tofu, een 95 jarige vrouw die de vrouwen in deze village de benodigde normen en waarden bijbracht en zo ook ons. Het was allemaal heel bijzonder en ik denk dat Margriet, Jan en mam in deze avond in sneltrein vaart de belangrijkste tradities en gewoonten van de isixhosa cultuur geleerd hebben. Dans, muziek, eten en vooral het huwelijk. Want voordat je een man trouwt moet je eerst weten hoe hij heet, van welke stam hij is, of hij werk heeft en heel belangrijk of hij je wel kan betalen. Dat gaat hier namelijk traditioneel met koeien. Na deze rondleiding waren we allemaal uitgeteld en zijn we al snel in slaap gevallen in ons guesthouse.
Maandag komen we na een overnachting in Kokstad en Kloof aan in st. Lucia, oftewel the wetlands. Hier zijn we al snel op de boot gestapt om nijlpaarden en krokodillen te spotten, of eigenlijk meer ontwijken. We hebben maar twee krokodillen gezien maar wel tientallen nijlpaarden die overal waar we keken in de rivier lagen te baden. `s avonds even lekker uit eten geweest in het stadje waar ik lekker mijn eigen pizza heb samengesteld. op de terugweg moesten wel goed opletten tijdens het rijden want de nijlpaarden lopen ook wel eens gewoon door de straten hier. De volgende dag zijn we met eigen auto door een park gereden en hebben we wederom heel veel dieren gezien, zo ook de neushoorn!
Ondertussen is het woensdag en zijn we in Swaziland, oftewel het apenland zoals Margriet het mooi verwoorde in de auto. Vanmorgen was het vroeg, heel vroeg. We zijn namelijk om 5 uur vertrokken vanuit st. Lucia om eerst nog een game drive te doen met eigen auto. Ook deze weer succesvol. We waren nog geen minuut in het park en we zagen al een everzwijn welke werd gevolgd door een olifant die vlak voor ons de weg overstak. Na een korte rit kwamen we bij de main gate van het park aan waar we welkom werden geheten door maar liefst vier neushoorns. Een zeer goede game drive dus en dat al zonder enige cent betaald te hebben. Nadat we de main gates waren gepasseerd hebben we nog meer olifanten gezien van wel heel dichtbij ook de neushoorns en antilope bleven niet uit. Na een uur stonden we stil achter een aantal jeeps, de mensen waren druk aan het wijzen en fotograferen maar geen van ons kon zien wat ze zagen. Net op het punt dat we door wilden rijden besloot ik toch maar even te vragen wat er zien was en werden we gewezen op twee licht bruine oren die net boven het gras uit staken. De orden van een cheeta. Voor mijn moeder was deze game drive extra bijzonder want zij heeft tijdens deze rit ook het luipaard van haar big 5 lijstje af kunnen strepen, Mazzelpik.
Rond de middag zijn we de grens van Swaziland overgegaan. Tot nu toe is ook Swaziland heel mooi maar wel anders. Andere taal, andere valuta maar ook andere inrichting van het land. Zo zijn de townships groot en deels ingeruild voor kleine ronde hutjes die in groepjes bij elkaar staan (villages) en ook is het percentage blank hier beduidend lager. Morgen gaan we meer van Swaziland zien als we een cultural village gaan bezoeken om meer over de cultuur te leren.