Reis door Thailand
Door: Marga Stam
Blijf op de hoogte en volg marga
04 Februari 2017 | Thailand, Bangkok
Nederland- Bangkok dag 1
Zondag ben ik dan toch vertrokken om in Thailand te beginnen aan mijn lang verwachte reis van 3 maanden. Gedurende de week heb ik nog afscheid kunnen nemen van de familie en heb ik eindelijk mijn nichtje mogen ontmoeten. Donderdag alle spullen, welke al een aantal dagen door de woonkamer verspreid lagen in mijn tas gestopt en de laatste dingen nog kunnen regelen. Vorige maand was ik nog vol van vreugde dat ik al mijn tickets geboekt had maar nu is het enthousiasme ver te zoeken. Elke ochtend zie ik die enorme tas weer staan. Ga ik dit echt doen? De onzekerheid en twijfels beginnen toe te slaan. Ik begin enorm te twijfelen of het nu echt wel zo’n bijster goed idee was om zo weinig te plannen. Ik wilde er blind ingaan, doen waar ik zin in had, alle deuren openzetten, in het diepe springen even niets moeten en de ultieme vrijheid ervaren maar nu beangstigen deze gedachtes me. Hoe moet dat dan? Kan ik dat wel? Veel tijd om hier over na te denken had ik gelukkig niet want ondertussen wordt er in huis druk verder geklust om de eerste verdieping stuc klaar te maken. Het is ondertussen zaterdag, na het ophalen van me pasfoto’s snel nog even iets halen voor een babbyborrel en boodschappen doen. Er moeten nml nog 50 pannenkoeken gebakken worden voor de vrienden club. Na een hele gezellige middag/avond liggen we in bed. Ben ik echt niets vergeten? Als we maar geen problemen krijgen met dat visum in Vietnam..... langzaam maar zeker val ik in slaap.
De volgende ochtend ging al vroeg de wekker en voor ik het wist stond ik samen met Roos en Cees op Schiphol. Na het afscheid liep ik richting de douane terwijl ik de emotionele toestand waarin ik verkeerde probeerde te onderdrukken. De vlucht ging prima, wel had de eerste vlucht wat vertraging waardoor ik me aansluiting op Moskou miste maar bij aankomt in Moskou kreeg ik meteen een nieuwe ticket in me handen gedrukt voor een latere vlucht. Ondanks de turbulentie tijdens de tweede vlucht had ik prima geslapen en dus geen jetlag.
Eenmaal aangekomen in Bangkok een taxi gepakt en voor ik het wist was ik onderweg naar me hostel. Shit, vergeten een prijs af te spreken.... do you have a meter? Vraag ik de taxichauffeur. Hij kijkt me vol onbegrip aan. How much? Vraag ik hem. “600 bath", zegt hij. Dit is bijna het dubbele van wat ik zou moeten betalen. Ik begin met het onderhandelen maar hij geeft geen centimeter. 600 it is... misschien zit internet er wel naast... Om 11 uur kom ik bij het hostel aan, ik zet me tas neer en pak me day pack om opzoek te gaan naar voedsel. Achter me wordt druk getoeterd en wanneer ik me omdraai zie ik tot mijn verbazing dat het mijn taxichauffeur is. Ik loop naar hem toe en kijk hem verbaast aan. “back to airport, yes” vraagt hij. Met handen en voeten leg ik hem uit dat ik niet terug hoef en dat ik hier slaap. Ook laat ik hem duidelijk weten dat ik niet blij ben en dat ik geld van hem terug moet krijgen . Uiteraard heeft hij niets bij zich en kan hij ook niet pinnen. We spreken af dat hij het geld de volgende ochtend komt brengen. Mij benieuwen….
Bangkok dag 2
Diezelfde avond loop ik naar het Gouden Mount welke een prachtig uitzicht bied over de stad. Er zijn een 30 tal monniken bezig waren met een chanting welke ook luid en duidelijk te horen was over de luidsprekers. Na een paar rondjes om de Golden mount keerde ze zich naar een enorme foto van de inmiddels overleden koning en eindige de ceremonie met een aantal buiging. Daarna dropen ze stuk voor stuk af maar niet zonder ook zelf even een selfie te hebben gemaakt met het fenomenale uitzicht. Fantastisch om te zien hoe ze zich niets aantrekken van alle fotograferen toeristen tijdens dit hele gebeuren.
De zon is inmiddels onder en het is in een klap donker. Ik loop door naar the one and only Khaosan road, een drukte van jewelste vol met straat verkopers en tientallen kraampjes. Ik loop verder naar het hostel. Were you go? Need taxi? De extreme behulpzaamheid van de mensen hier zorgt ervoor dat mijn argwaan begint te groeien. Ik ben goed op me hoede en loop met een flinke pas door naar mijn hostel.
De volgende dag is mijn taxichauffeur nergens te bekennen en na 3 keer om het blok gelopen te hebben houd ik het voor gezien. Ik had het plan om een fiets te huren en zo de stad te verkennen maar het is warm… heel warm en dus zoek ik het water op. De watertaxi wordt veel gebruikt hier zowel door toeristen als locals. Nadat ik een tweede keer ben afgezet door het kopen van een “toeristen kaart” voor de watertaxi van 150bath (is wel de hele dag geldig) ipv 25 bath wat je normaal betaald per rit besluit ik niet meer op de borden met toerist af te gaan en gewoon de locals te volgen in wat ze doen. Ik ontmoet hier mijn eerste reisgenoot, Phoebe. We besluiten samen the Grand Paleis, the flower market en Wat Pho te bekijken. Aan het eind van de dag wisselen we nummers uit en gaan we elk ons eigen pad. Ik loop terug door de vele smalle eenzame straatjes welke je niet kan en ook niet hoeft te vermijden. Begin me al aardig op me gemak te voelen en realiseer me dat ik me nog nooit zo veilig heb gevoeld in een stad.
Bangkok – Khao yai dag 3 en 4
Blijkbaar eten ze hier de hele dag door niets anders dan noedels dus ben ik vanmorgen eerst opzoek gegaan naar brood. Ook nog even een lange dunnen broek gescoord want de muggen weten me goed te vinden en de muggenbultjes op mijn benen waren flink aan het groeien tot grote dikke bulten. Het onderhandelen gaat me al een stuk beter af nu ik de vuistregel aan houd dat de gevraagde prijs vaak het dubbele is. In de taxi krijg ik nog een lesje Thai van de chauffeur waarnaar ik afgezet wordt op het station. Ook hier zijn de mensen weer enorm behulpzaam en al snel zit ik in de bus. Een bus die er 2 uur langer over deed dan verwacht. Blijkbaar had ik de vip bus moeten pakken ipv de tweedeklas bus. Aangekomen in Khao Yai wordt ik opgehaald door een taxi vanuit me hostel. Goed geregeld allemaal!
De volgende ochtend vroeg op want het wordt een lange dag. Na het ontbijt vertrekken we met 10 man sterk naar het park welke 20.000km2 groot is. Voor we het park ingaan mogen we eerst allemaal de aller charmantste blauwe leek socks aan trekken. Nog geen 10 minuten rijden en onze gids had al een neushoornvogel gesport. Een vogel met een spanwijdte van ongeveer 1,5m. Deze vogels leven in paren verteld onze gids, en wanneer 1 van de 2 dood gaat stopt de ander met eten waardoor ook deze niet lang daarna overlijd. Niet veel later worden we door een andere auto getipt over een olifant welke midden op de weg staat. Onze voorgangers zijn al druk bezig dit eigenwijze dier genaamd sharktale, welke niet lang daarna besloot de muur bij het restaurant omver te werpen, van de weg af te jagen. Na de autorit gaan we te voet verder en na ruim 3 uur swoegen door de jungle is het lunch tijd. Het is inmiddels al 3 uur smiddags dus dat gaat er goed in. Na de lunch zetten we de wandeltochten voort richting de watervallen. Fenomenaal!!! Op de terugweg is iedereen enthousiast zijn of haar reisverhalen aan het uitwisselen. Opeens stopt onze auto waardoor alle waterflessen op de vloer wild door het bakkie rollen. Het duurde niet lang voor 1 van de meiden een kleine gil geeft van opwinding en ons wees op de groep olifanten op de weg. Wauw wat een geluk!!!
Eenmaal terug bij me hostel gooi ik snel al me spullen in me backpack. Ik kan namelijk meerijden naar het station waar ik nog net de trein naar Ayutthaya kan pakken. Dit was niet het plan maar wel een goed idee van me reismaatje Elke. Nadat we dubbel en dwars de volle pond hadden betaald voor de ‘luxe’ trein kwamen rond middennacht aan in ons hostel. Elke kwam uit België en ze had haar reis door Thailand al aardig uitgestippeld. Veel goede tips ingewonnen dus. Ook kwam ik er in het hostel achter dat een antihistamine pil ‘het middel’ is om mijn muggenbultenprobleem te verminderen.
Ayutthaya - Kanchanaburi dag 5
Na het ontbijt samen met Elke de pond gepakt waarnaar we onze wegen splitsen. Ik moest namelijk naar Kanchanaburi zien te komen en het was niet helemaal duidelijk of dat eigenlijk wel kon vanaf Ayutthaya. Gelukkig stond er gewoon een minivan die me voor 80 bath naar Supanburi kon brengen zodat ik vanaf daar de bus kon pakken. In het hostel neem ik eerst een duik in het zwembad. Maar veel tijd heb ik niet, ik wil namelijk voor zonsondergang naar de beroemde bridge over the river Kwai. Al snel loop ik langs 1 van de 3 rustplaatsen voor slachtoffers van de dodenspoorlijn. Er liggen hier totaal bijna 7 duizend Australische, Britse en Nederlandse oorlogsgevangenen begraven waarbij de meeste graven anoniem zijn.
Bij de brug is de tourisme booming, de trein worstelt zich door de mensen massa heen die over het spoor heen lopen en zo druk bezig zijn met het maken van selfies dat ze zich niet realiseren dat deze trein ook daadwerkelijk een eindbestemming heeft. Ik zoek een rustig plekje op met uitzicht op de dodenspoorlijn om mijn op straat gekochte avondeten van maar liefst E0,40 op te smikkelen. Ik zie een beetje op om weer een uur terug te lopen in het donker dus besluit ik na 10 minuten lopen toch maar een taxi te nemen welke me terug brengt naar me hostel waar ik nog even lekker een welverdiende cocktail heb gedronken.
Kanchanaburi dag 6
Vandaag even een chill dag ingelast dus lekker b ij het zwembad rondgehangen en nog even de stad in geweest voor eten. Ook heb ik vandaag alvast een scooter gehuurd want morgen wil ik naar de prachtige Erawan Watervallen.
Zondag ben ik dan toch vertrokken om in Thailand te beginnen aan mijn lang verwachte reis van 3 maanden. Gedurende de week heb ik nog afscheid kunnen nemen van de familie en heb ik eindelijk mijn nichtje mogen ontmoeten. Donderdag alle spullen, welke al een aantal dagen door de woonkamer verspreid lagen in mijn tas gestopt en de laatste dingen nog kunnen regelen. Vorige maand was ik nog vol van vreugde dat ik al mijn tickets geboekt had maar nu is het enthousiasme ver te zoeken. Elke ochtend zie ik die enorme tas weer staan. Ga ik dit echt doen? De onzekerheid en twijfels beginnen toe te slaan. Ik begin enorm te twijfelen of het nu echt wel zo’n bijster goed idee was om zo weinig te plannen. Ik wilde er blind ingaan, doen waar ik zin in had, alle deuren openzetten, in het diepe springen even niets moeten en de ultieme vrijheid ervaren maar nu beangstigen deze gedachtes me. Hoe moet dat dan? Kan ik dat wel? Veel tijd om hier over na te denken had ik gelukkig niet want ondertussen wordt er in huis druk verder geklust om de eerste verdieping stuc klaar te maken. Het is ondertussen zaterdag, na het ophalen van me pasfoto’s snel nog even iets halen voor een babbyborrel en boodschappen doen. Er moeten nml nog 50 pannenkoeken gebakken worden voor de vrienden club. Na een hele gezellige middag/avond liggen we in bed. Ben ik echt niets vergeten? Als we maar geen problemen krijgen met dat visum in Vietnam..... langzaam maar zeker val ik in slaap.
De volgende ochtend ging al vroeg de wekker en voor ik het wist stond ik samen met Roos en Cees op Schiphol. Na het afscheid liep ik richting de douane terwijl ik de emotionele toestand waarin ik verkeerde probeerde te onderdrukken. De vlucht ging prima, wel had de eerste vlucht wat vertraging waardoor ik me aansluiting op Moskou miste maar bij aankomt in Moskou kreeg ik meteen een nieuwe ticket in me handen gedrukt voor een latere vlucht. Ondanks de turbulentie tijdens de tweede vlucht had ik prima geslapen en dus geen jetlag.
Eenmaal aangekomen in Bangkok een taxi gepakt en voor ik het wist was ik onderweg naar me hostel. Shit, vergeten een prijs af te spreken.... do you have a meter? Vraag ik de taxichauffeur. Hij kijkt me vol onbegrip aan. How much? Vraag ik hem. “600 bath", zegt hij. Dit is bijna het dubbele van wat ik zou moeten betalen. Ik begin met het onderhandelen maar hij geeft geen centimeter. 600 it is... misschien zit internet er wel naast... Om 11 uur kom ik bij het hostel aan, ik zet me tas neer en pak me day pack om opzoek te gaan naar voedsel. Achter me wordt druk getoeterd en wanneer ik me omdraai zie ik tot mijn verbazing dat het mijn taxichauffeur is. Ik loop naar hem toe en kijk hem verbaast aan. “back to airport, yes” vraagt hij. Met handen en voeten leg ik hem uit dat ik niet terug hoef en dat ik hier slaap. Ook laat ik hem duidelijk weten dat ik niet blij ben en dat ik geld van hem terug moet krijgen . Uiteraard heeft hij niets bij zich en kan hij ook niet pinnen. We spreken af dat hij het geld de volgende ochtend komt brengen. Mij benieuwen….
Bangkok dag 2
Diezelfde avond loop ik naar het Gouden Mount welke een prachtig uitzicht bied over de stad. Er zijn een 30 tal monniken bezig waren met een chanting welke ook luid en duidelijk te horen was over de luidsprekers. Na een paar rondjes om de Golden mount keerde ze zich naar een enorme foto van de inmiddels overleden koning en eindige de ceremonie met een aantal buiging. Daarna dropen ze stuk voor stuk af maar niet zonder ook zelf even een selfie te hebben gemaakt met het fenomenale uitzicht. Fantastisch om te zien hoe ze zich niets aantrekken van alle fotograferen toeristen tijdens dit hele gebeuren.
De zon is inmiddels onder en het is in een klap donker. Ik loop door naar the one and only Khaosan road, een drukte van jewelste vol met straat verkopers en tientallen kraampjes. Ik loop verder naar het hostel. Were you go? Need taxi? De extreme behulpzaamheid van de mensen hier zorgt ervoor dat mijn argwaan begint te groeien. Ik ben goed op me hoede en loop met een flinke pas door naar mijn hostel.
De volgende dag is mijn taxichauffeur nergens te bekennen en na 3 keer om het blok gelopen te hebben houd ik het voor gezien. Ik had het plan om een fiets te huren en zo de stad te verkennen maar het is warm… heel warm en dus zoek ik het water op. De watertaxi wordt veel gebruikt hier zowel door toeristen als locals. Nadat ik een tweede keer ben afgezet door het kopen van een “toeristen kaart” voor de watertaxi van 150bath (is wel de hele dag geldig) ipv 25 bath wat je normaal betaald per rit besluit ik niet meer op de borden met toerist af te gaan en gewoon de locals te volgen in wat ze doen. Ik ontmoet hier mijn eerste reisgenoot, Phoebe. We besluiten samen the Grand Paleis, the flower market en Wat Pho te bekijken. Aan het eind van de dag wisselen we nummers uit en gaan we elk ons eigen pad. Ik loop terug door de vele smalle eenzame straatjes welke je niet kan en ook niet hoeft te vermijden. Begin me al aardig op me gemak te voelen en realiseer me dat ik me nog nooit zo veilig heb gevoeld in een stad.
Bangkok – Khao yai dag 3 en 4
Blijkbaar eten ze hier de hele dag door niets anders dan noedels dus ben ik vanmorgen eerst opzoek gegaan naar brood. Ook nog even een lange dunnen broek gescoord want de muggen weten me goed te vinden en de muggenbultjes op mijn benen waren flink aan het groeien tot grote dikke bulten. Het onderhandelen gaat me al een stuk beter af nu ik de vuistregel aan houd dat de gevraagde prijs vaak het dubbele is. In de taxi krijg ik nog een lesje Thai van de chauffeur waarnaar ik afgezet wordt op het station. Ook hier zijn de mensen weer enorm behulpzaam en al snel zit ik in de bus. Een bus die er 2 uur langer over deed dan verwacht. Blijkbaar had ik de vip bus moeten pakken ipv de tweedeklas bus. Aangekomen in Khao Yai wordt ik opgehaald door een taxi vanuit me hostel. Goed geregeld allemaal!
De volgende ochtend vroeg op want het wordt een lange dag. Na het ontbijt vertrekken we met 10 man sterk naar het park welke 20.000km2 groot is. Voor we het park ingaan mogen we eerst allemaal de aller charmantste blauwe leek socks aan trekken. Nog geen 10 minuten rijden en onze gids had al een neushoornvogel gesport. Een vogel met een spanwijdte van ongeveer 1,5m. Deze vogels leven in paren verteld onze gids, en wanneer 1 van de 2 dood gaat stopt de ander met eten waardoor ook deze niet lang daarna overlijd. Niet veel later worden we door een andere auto getipt over een olifant welke midden op de weg staat. Onze voorgangers zijn al druk bezig dit eigenwijze dier genaamd sharktale, welke niet lang daarna besloot de muur bij het restaurant omver te werpen, van de weg af te jagen. Na de autorit gaan we te voet verder en na ruim 3 uur swoegen door de jungle is het lunch tijd. Het is inmiddels al 3 uur smiddags dus dat gaat er goed in. Na de lunch zetten we de wandeltochten voort richting de watervallen. Fenomenaal!!! Op de terugweg is iedereen enthousiast zijn of haar reisverhalen aan het uitwisselen. Opeens stopt onze auto waardoor alle waterflessen op de vloer wild door het bakkie rollen. Het duurde niet lang voor 1 van de meiden een kleine gil geeft van opwinding en ons wees op de groep olifanten op de weg. Wauw wat een geluk!!!
Eenmaal terug bij me hostel gooi ik snel al me spullen in me backpack. Ik kan namelijk meerijden naar het station waar ik nog net de trein naar Ayutthaya kan pakken. Dit was niet het plan maar wel een goed idee van me reismaatje Elke. Nadat we dubbel en dwars de volle pond hadden betaald voor de ‘luxe’ trein kwamen rond middennacht aan in ons hostel. Elke kwam uit België en ze had haar reis door Thailand al aardig uitgestippeld. Veel goede tips ingewonnen dus. Ook kwam ik er in het hostel achter dat een antihistamine pil ‘het middel’ is om mijn muggenbultenprobleem te verminderen.
Ayutthaya - Kanchanaburi dag 5
Na het ontbijt samen met Elke de pond gepakt waarnaar we onze wegen splitsen. Ik moest namelijk naar Kanchanaburi zien te komen en het was niet helemaal duidelijk of dat eigenlijk wel kon vanaf Ayutthaya. Gelukkig stond er gewoon een minivan die me voor 80 bath naar Supanburi kon brengen zodat ik vanaf daar de bus kon pakken. In het hostel neem ik eerst een duik in het zwembad. Maar veel tijd heb ik niet, ik wil namelijk voor zonsondergang naar de beroemde bridge over the river Kwai. Al snel loop ik langs 1 van de 3 rustplaatsen voor slachtoffers van de dodenspoorlijn. Er liggen hier totaal bijna 7 duizend Australische, Britse en Nederlandse oorlogsgevangenen begraven waarbij de meeste graven anoniem zijn.
Bij de brug is de tourisme booming, de trein worstelt zich door de mensen massa heen die over het spoor heen lopen en zo druk bezig zijn met het maken van selfies dat ze zich niet realiseren dat deze trein ook daadwerkelijk een eindbestemming heeft. Ik zoek een rustig plekje op met uitzicht op de dodenspoorlijn om mijn op straat gekochte avondeten van maar liefst E0,40 op te smikkelen. Ik zie een beetje op om weer een uur terug te lopen in het donker dus besluit ik na 10 minuten lopen toch maar een taxi te nemen welke me terug brengt naar me hostel waar ik nog even lekker een welverdiende cocktail heb gedronken.
Kanchanaburi dag 6
Vandaag even een chill dag ingelast dus lekker b ij het zwembad rondgehangen en nog even de stad in geweest voor eten. Ook heb ik vandaag alvast een scooter gehuurd want morgen wil ik naar de prachtige Erawan Watervallen.
-
04 Februari 2017 - 19:02
Berna:
Leuk om te lezen Marga. Ik volg je op de voet......
Lfs. Berna -
04 Februari 2017 - 20:19
Cees:
Meeste had je al verteld, maar toch super leuk om nog eens te lezen. Vind t allemaal maar stoer van je! Veel plezier morgen -
04 Februari 2017 - 20:34
Anita:
Ik heb genoten van je reisverslag.
Zal het uitprinten dan jan oma het ook lezen. Lieve groet Mams -
05 Februari 2017 - 05:07
Claudia:
Wat leuk om dit te lezen...en wat heerlijk dat je weer 3 maanden erop uit trekt...doe je goed!! -
05 Februari 2017 - 08:14
Anneke:
Super leuk om te lezen ! Kei kike sis! -
05 Februari 2017 - 09:43
Annet Kok:
Leuk om te lezen, we kunnen zo heerlijk meegenieten! -
05 Februari 2017 - 13:24
Margriet:
He sis ik heb genoten van je verslag! Geniet enne lekker afdingen he, maar dat kunnen wij sissies wel:-) -
06 Februari 2017 - 20:41
Jan:
Prachtig om te lezen, we kunnen zo een beetje meeleven. Ik zou ook wel mooie verhalen willen schrijven, maar wij hebben geen olifanten op kantoor....... -
09 Februari 2017 - 10:31
Jan Joosten:
Nu al jaloers, ga je reisverslag zeker volgen. Toch een vraagje. Wat zijn e temperaturen?
-
09 Februari 2017 - 12:17
Mirjam Stigter:
Ben nu al jaloers al die mooie landen afreizen ik zal je zeker volgens en ben benieuwd wat je allemaal gaat beleven! Heel veel plezier en doe voorzichtig ! Xxx -
11 Februari 2017 - 23:19
Henk:
We zijn net terug Els km op de latten en ik uren lopen door de heuvels mooie dat je het naar je zin heb geniet en vertrouw op je zelf ! pa
-
26 Maart 2017 - 11:57
Berna :
Was weer leuk om te lezen schatten. Wát een reis xxxxx. Lfs. Mam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
